ذخیره دانش
سازمان‌ها پيش از آنكه به منظور بازيابي بعدي، اقدام به ذخيرهي دانش كنند، بايد اطلاعات مهم را شناسايي كرده، بهترين روش حفظ آن را تعيين نمايند. سازمان‌ها از طريق ارزيابي، پژوهش و آزمايش به اطلاعات معني ميبخشند. ذخيرهي دانش، سيستمهاي فني از قبيل ركوردها و بانك اطلاعاتي و فرايندهاي انساني را مانند حافظهي جمعي و فردي و اجماع نظرات، به كار ميگيرد.
سيستم ذخيرهي دانش بايد داراي موارد ذيل باشد:
ـ ساختاري كه اجازه ميدهد سيستم، اطلاعات را به طور سريع و صحيح دريافت و ارائه كند؛
ـ طبقه بندي (اطلاعات) از قبيل رويدادها، سياستها يا رويهها كه بر پايه نيازهاي يادگيري انجام ميشود؛
ـ توانايي ارائهي اطلاعات مورد نياز به صورت روشن و دقيق؛ و
ـ محتوايي كه دقيق و به موقع بوده و همواره در دسترس است.
سازمان به كمك سيستم ذخيرهي دانش، قادر به حفظ و نگهداري دانش ميشود؛ در اين صورت دانش، دارايي شركت ميشود. بدين ترتيب دانش شبها به خانه نميرود و يا هنگامي كه كارمندي ترك خدمت ميكند، شركت آن را از دست نميدهد (Coakes et al, 2010).
تحلیل و داده کاوی
دادهكاوي، یکی از جديدترين ابزارهای تحليلي براي تواناسازي سازمان‌ها جهت يافتن معني و مفهوم در دادههاي آن‌ها است. كاركنان به وسيله كشف الگوهاي جديد يا متناسب نمودن مدلها با دادهها، ميتوانند اطلاعات را براي كمك به توسعه استراتژيها و پاسخگويي به سؤالات پيچيدهي كسب و كار، ذخيره و سپس استخراج كنند. امروزه نرمافزاري توسعه يافته است كه بتواند حجم عظيمي از اطلاعات را تحليل و الگوهاي پنهان را شناسايي نمايد. در حالي كه فرايند تحليلي آنلاين ميتواند پاسخگوي سؤالات مديران باشد، نرمافزار دادهكاوي پاسخگوي سؤالاتي از مديران است كه هنوز بدان فكر نكردهاند (Chua & Goh, 2008).
وظايف متعددي براي دادهكاوي وجود دارد؛ از قبيل، طبقهبندي، پيش بيني، خوشه بندي، خلاصهسازي و مدلسازي وابستگيها وكشف تغيير و انحرافات. روشهاي دادهكاوي شامل شيوههاي مبتني بر نمونه قوائد و درخت تصميم، رگرسيون غيرخطي و طبقهاي، مدلهاي احتمالي وابستگي گرافيكي، يادگيري ارتباطي و عاملان هوشمند است.
لینک جزییات بیشتر و دانلود این پایان نامه:
