قانون جدید مشاغل پاره وقت کالیفرنیا با هدف قرار دادن اقتصاد مشاغل پاره وقت قرار است در ژانویه ۲۰۲۰ اجرا شود. بسیاری از فریلنسرها نگران هستند که این قانون به معنای خاتمه دادن به شغلشان باشد. این قانون قرار بود که از مشاغل روزنامه نگاری آزاد حمایت کند، اما برخی از فریلنسرها می ترسند این قانون معیشت آنها را تهدید کند. از آنجا که قانون جدید روزنامه نگاری آزاد را تحت تاثیر قرار می دهد، به این جهت بازاریابی محتوا نیز از آن تاثیر می پذیرد.
توییت یک روزنامه نگار مستقل:
« مهم نیست که این قانون کدام حرفه را تحت تاثیر قرار دهد. اما تاثیر آن برای نویسندگان مستقل بسیار مخرب خواهد بود. شما به جای از بین بردن معیشت آنها باید به صحبت های آنها گوش دهید.»
معافیت برای روزنامه‌نگاران مستقل
طبق گفته های هالیوود ریپورتر و بسیاری از توییت هایی که در توییتر قرار می گیرد فریلنسر های فراوانی از این قانون ناخشنود هستند. « قانون جدید روزنامه نگاری مستقل به معنی پایان دادن به زندگی یک خبرنگار مستقل است. اگر یک روزنامه نگار آزاد برای مجله، روزنامه و یا نهاد دیگری که ماموریت اصلی آنها انتشار اخبار است، نویسندگی می کند، این قانون گفته است روزنامه نگار می تواند تنها تا سقف 35 مقاله در سال برای یک کارفرما تولید کند.»
عدم ارتباط منجر به محدودیت ۳۵ مقاله برای روزنامه نگاران آزاد بوده است
در توییتی که در آن نویسنده قانون لونرا اس. گونزالس و رندی دوتینگا از انجمن روزنامه نگاران و نویسندگان آمریکا بازخوردهای خود را هنگام تدوین قانون بیان کردند نشان داد که صحبت های هر دو طرف یعنی نویسندگان و قانونگذاران در این خصوص ناکامل بوده است.
قانونگذار لورنرا در توییتی نوشت :
« ما بر سر محدودیت ۳۵ مقاله و بسط قانون در خصوص زبان انتشار به توافق رسیده بودیم. من با توافق بقیه افراد جلسه را ترک کردم. اما می دانستم ایمیل های بعدی دریافت می کنم. همه نظرات مهربانانه نبود. من فقط حقایق را بیان می‌کنم.»
رندی در پاسخ به این توییت نوشت:
« ما تمام یادداشت ها را بررسی کردیم. لایحه دارای محدودیت ارسال مقاله تا سقف ۲۵ عدد بود. ما با شما ملاقات کردیم و در مورد محدودیت ها و لایحه زبان صحبت کردیم. اما صحبتی از ۳۵ مقاله نشد. من از شما پرسیدم آیا می توانیم در صورت موافقت و پشتیبانی ائتلاف این محدودیت را به ۵۲ برسانیم و شما گفتید خیر…
… بعد یکی از کارمندان شما به من ایمیلی در مورد تجدید زبان لایحه با ۳۵ مقاله ارسال کرد که من پاسخ دادم به دنبال محدودیت بالاتری هستیم. اما خوشحال می شویم که این محدودیت به 35 برسد. من فقط می خواستم دوستانه برخورد کنم.»
گنزالس پاسخ داد:
«ما در مورد محدودیت 35 مقاله بحث کردیم. همچنین در مورد گسترش تفسیر قانون صحبت کردیم. من در آن جلسه با شما حضور داشتم.»
رندی با ادعای او مخالفت کرد و گفت:
«من به یاد نمی آورم که به عدد 35 رسیده باشیم. در اظهارات ما چیزی وجود ندارد. شاید اشتباه می کنم و یا برداشت اشتباهی داشته ام.»
نویسندگان در توییتر در مورد قانون جدید روزنامه نگاری آزاد بحث می کنند.
رندی دوتینگا (از انجمن روزنامه نگاران و نویسندگان آمریکا) توییت کرد که معافیت هایی وجود دارد. «در ی B2B معافیت هایی در این قانون وجود دارد. البته باید با معیارهایی مطابقت کند. اما حتی در صورت تطابق معیارها، باز هم ممکن است در لیست سیاه قرار بگیرید. زیرا مشتریان به آن راضی نیستند. وظیفه آنها است که قانون را پیروی کنند.»
به گفته رندی، این قانون تنها نویسندگان واقع در کالیفرنیا را تحت تاثیر قرار می دهد و همچنین در توییتی گفت که این قانون بازاریابان را تحت تاثیر قرار نمی دهد و تنها هدف آن روزنامه نگاران آزاد است. «و اما بازاریابان! من می توانم صدها بیانیه مطبوعاتی به صورت مستقل بنویسم و ایرادی هم ندارد. اما اگر ۳۶ ستون مستقل در مورد بی خانمان ها بنویسم یا باید کارمند شوم و یا اخراج شوم.»
او همچنین در توییتی گفت:
«ما باید به قانون بورلو () بازگردیم. روزنامه نگاران مستقل باید تحت متمم قانون اساسی ایالت محافظت شوند. نویسندگان بازاریابی بر اساس مقررات #AB5 هیچ محدودیتی به عنوان نویسنده مستقل ندارند. اما در مورد روزنامه نگاران چنین نیست. آیا این هدف گذاری برای شما قانونی است؟»
در این خصوص قانون چنین می گوید:
«این لایحه مشاغل خاصی از قانون را معاف می کند، به شرطی که مشاغل تحت قانون Borello اداره شوند. مشاغل معاف به شرح زیر است:نمایندگان مجاز بیمه، برخی از متخصصان مراقبت های بهداشتی مجاز، واسطه های اوراق بهادار یا مشاوران سرمایه گذاری، فروشندگان مستقیم فروش، صاحبان پروانه املاک، ماهیگیران تجاری، کارگران ارائه دهنده خدمات آرایشگری یا لوازم آرایشی و سایر افرادی که تحت قرارداد خدمات حرفه ای با یک نهاد دیگر و یا بر اساس قرارداد فرعی در صنعت ساختمانی فعالیت می کنند» .
کاسلی دیلون، نویسنده آزاد در توییتی نوشت:
«کالیفرنیا نویسندگان مقاله را به ارسال ۳۵ مقاله در سال محدود کرده است. من در مدت یک ماه از این میزان بیشتر می نویسم. بسیار مضحک است که دولت بخواهد افرادی را که آزاد انتخاب کردند و حرفه انعطاف‌پذیر تری دارند مورد آزار و اذیت قرار دهد.»
او همچنین در توییتی نوشت که چگونه این امر او را به عنوان دانشجوی تمام وقت تحت تاثیر قرار داده است:
« من نمی خواهم به استخدام در بیایم. من دانشجوی تمام وقت هستم و به تازگی تصمیم گرفته بودم برای درآمد بیشتر نویسندگی کنم.»
نویسنده قانون کالیفرنیا توییت کرد:
«من در حال همکاری برای بهبود این قانون هستم. همینطور قانون قبل از اجرای آن عملی نیست. من با صنعت و اتحادیه های نویسندگان و نمایندگان همکاری می‌کنم تا ببینم آیا تغییرات قابل اعمال است یا خیر، به ویژه در مورد. اما این موضوع را نمی توان تنها در توییتر حل کرد و قبل از 7 ژانویه اتفاق نمی‌افتد.»
بسیاری از افراد با وجود قانون جدید احساس نگرانی می کنند. یکی از نویسندگان آزاد توییت کرد:
«هر نویسنده آزادی که در کالیفرنیا می شناسم بیشتر از لایحه مالیاتی ترامپ از این قانون می هراسد. نویسنده غیر کالیفرنیایی باید خوشحال باشد که در این ایالت زندگی نمی کند و مشمول این قانون نیست.» قانون کالیفرنیا در مورد روزنامه نگاری آزاد به نظر می‌رسد در این مقطع زمانی از شفافیت لازم برخوردار نیست.
از طرف دیگر، همان طور که در توییتی توسط رندی دوتینگا ذکر شد تفاسیری در این قانون وجود دارد که برخی از انواع مشاغل در آن حذف می‌شوند. او ادعا کرده که در قانون روزنامه نگاری آزاد کالیفرنیا معافیت های وجود دارد. این موضوع مانند برون سپاری کار به شرکت های کارمند موقت است. آیا روزنامه نگاران می توانند کار خود را برون سپاری کنند؟ همانطور که رندی مشاهده کرده است ابهامات موجود در این قوانین ممکن است مانع استخدام روزنامه نگاران توسط شرکت ها شود.