توصیه نامه های تحصیلی برای متقاضیان تحصیل در خارج [قسمت اول]

در سلسله حرفای معرفی فرصتای تحصیلی و بورس در دانشگاه ها و موسسات آموزش عالی بیرون مرز کشور، تا کنون به موضوعات مختلفی از رزومه نویسی تا روش اپلای و پیدا کردن فرصتای بورس و شرکت در آزمونای بین المللی اشاره کردیم تا مخاطبان پرتال، اگه عشق تحصیل در خارج هستن، با نکات معرفی شده بتونن راهکارهای تاثیر واسه تحصیل در اون طرف آبها پیدا کنن.

هر ساله ده ها هزار دانشجوی ایرونی که در آزمونای بین المللی IELTS–TOEFL–GRE شرکت می کنن تا مدارک خود رو در روند اپلای دانشگاه های بیرون مرز کشور به جریان بیاندازند، همه نیازای اطلاعاتی مشابه دارن و بخاطر این، محتوایی که بتونه اونا رو در این راه سخت و پر هزینه و پر استرس کمک کنه، بخشی از مشکلات رو مرتفع می کنه.

ما درباره روند اپلای، اخذ پذیرش و حتی بورسای تحصیلی از دانشگاه های جور واجور آسیا و اروپا، تا کنون ده ها گزارش تخصصی مصور ارائه کردیم. مثلا گفتیم که‌:

چیجوری بورس پیدا کنیم.

چیجوری باید مقاله آکادمیک نوشت.

• چیجوری واسه تحصیل رایگان در اروپا اپلای آنلاین بکنیم.
• دانشجویان ارشد و دکترا چه نکاتی رو در نظر بگیرن.

چیجوری بورسای ۲۰۱۷ رو پیدا کنیم.

چه گونه باید روزمه تحصیلی نوشت.

• چه نکاتی واسه شرکت در آزمونای بین المللی باید رعایت شه.

فرصتای تحصیلی در ۹۰۰ دانشگاه روسیه چیجوریه.

• فرق تحصیل در ارمنستان، اسپانیا، کره جنوبی، ترکیه، سوئد، فنلاند، اسپانیا و نروژ و سنگاپور  و نیوزلند چیه.

بورسیهای اراسموس و SINGA چیه.

همه این موارد، شامل صدا نکته مهم و کاربردیه که خواهندگان تحصیل در بیرون مرز کشور می تونن با مراجعه به مطالب ارائه شده، اطلاعات لازم خود رو در روند اپلای کسب کرده و از این راه واسه ارتقای شانس پذیرش و بورسیه خود دست به کار شن.

در گفتار امروز، به یکی دیگه از موارد اساسی در روند اپلای و پذیرش تحصیلی اشاره می شه.
بحث پیشنهاد اسمای تحصیلی که با نام RECOMMENDATION LETTER یا Letter of recommendation شناخته می شه، از جمله  نیازمندیای پذیرش (ADMISSION’S Requirements) دانشگاه های جور واجور دنیا بوده و از خواهندگان (APPLICANTS) درخواست می شه تا  حداقل۲ پیشنهاد نامه رو ضمیمه مدارک (applications) خود بکنن.

با ما همراه باشین.

به چه دلیل پیشنهاد نامه ؟

فکر کنین واسه یه موقعیت شغلی تو یه شرکت یا موسسه ای در داخل یا بیرون مرز کشور، می خواید مدارک خود رو بفرستین. حتما از شما یه رفرنس درخواست می شه تا مسئولان منابع انسانی مجموعه حقوقی مورد نظر، بتونن بخشی از ادعاهای شما رو که در رزومه مطرح شده رو در صورت ضرورت استعلام کنن.

این کار، واسه راستی آزمایی و بررسی صحت ادعای اعلامی از طرف درخواست کننده انجام می شه و البته در همه مواقع، از طرف کارفرما واسه بررسی پرونده شغلی خواهندگان شغل انجام نمی گیره. رفرنس، یکی از چند وقتیه که در اختیار کارفرما قرار میگیره تا صلاحیت فنی و اخلاقی و علمی و تجربی درخواست کننده شغل رو بررسی کنه.

در محیطای علمی هم، واسه بررسی صلاحیت علمی و فنی و تجربی خواهندگان تحصیل در دانشگاه ها و موسسات آموزش عالی بیرون مرز کشور، از اونا درخواست می شه تا پیشنهاد نامه تحصیلی ارائه کنن تا اینطوری، بشه درباره وضعیت علمی و تجربی یه دانشجو از نگاه کارشناسان و کارشناسانی که با ایشون کار کردن، خبردار شد.

در واقع، پیشنهاد اسمای تحصیلی، شرط لازم واسه دریافت و پذیرش مدارک تحصیلی دانشجویان در روند اپلای هستش و البته شرط کافی واسه دریافت ادمیشن نیس.
یعنی شما با فرض اینکه از بهترین استاد در رشته خودتون، پیشنهاد نامه تحصیلی داشته باشین، باز باید شرایط دیگه ادمیشن در دانشگاه مقصد رو داشته باشین

به خاطر همین، پیشنهاد نامه تحصیلی شرط کافی واسه دریافت ادمیشن نیس و بعضی وقتا پیش اومده که یه دانشجو با داشتن پیشنهاد نامه تحصیلی از رییس دانشگاهی که قصد اپلای و دریافت پذیرش داشته، به دلیل نبود صلاحیت علمی و کسب حد نصاب لازم واسه ادامه تحصیل، از دریافت پذیرش پایانی باز مونده.

پس، نه این پیشنهاد نامه اونقدر مهمه که همه فکر و ذهن شما رو در روند اپلای به خود معطوف کنه و نه اونقدر بی اهمیته که شما دریافت یه پیشنهاد نامه خوب رو از یاد ببرین!

 همونطور که شما در رزومهای پیدا کردن فرصتای کاری که واسه شغلی خاص در مکانی خاص اقدام می کنین، اطلاعات فرد یا آدمایی رو واسه تماس کارفرما قید می کنین، در پیشنهاد نامه هم باید اطلاعات پیشنهاد کننده واسه پیشنهاد شونده در دسترس باشه.

بعضی وقتا از شرکتی که قبلا شما در اون جا مشغول به کار بودین درخواست می شه که رضایت نامه شغلی (job satisfaction) تخصصی واسه شما صادر کنه.
این رضایت نامه، در واقع نقش همون پیشنهاد نامه ایی رو داره که خواهندگان تحصیل در بیرون مرز کشور، واسه شروع تحصیل در رشته های مورد علاقه در دانشگاه مقصد، باید ضمیمه مدارک خود کنن.

پیشنهاد نامه، به این موضوع اشاره میکنه که شما به عنوان علم آموخته یه مقطع تو یه رشته مشخص، دارای ظرفیتای علمی، اخلاقی، نظری و عملی جهت ادامه تحصیل هستین و فرد پیشنهاد کننده، شناخت نسبی درباره قابلیتای پیشنهاد شونده داره.
به خاطر همین به واحد پذیرش دانشگاه مقصد،‌شما رو واسه ادامه تحصیل پیشنهاد می کنه.

پیشنهاد نامه، زور آوره؟

همونجوریکه از نام پیشنهاد نامه تحصیلی فهمیدین، این نامه، در واقع یه نامه پیشنهادی و پیشنهاد ای بوده و هیچ زور یا ضرورتی رو واسه دانشگاه مقصد درباره پرونده تحصیلی شما ایجاد نمی کنه.

یعنی حتی اگه شما از رییس جمهور یا رییس فلان دانشگاه بزرگ دنیا هم پیشنهاد نامه تحصیلی دریافت کنین، این پیشنهاد نامه در کنار همه مدارکی که به دانشگاه برگشت دادین بررسی شده و طبق قوانین پذیرش دانشگاه مقصد، نسبت به ارزشیابی مدارک و تصمیم پایانی، اقدام می شه.

پس واسه شما دریافت پیشنهاد نامه از مهم ترین شخصیتای سیاسی و علمی ایران و جهان نباید اهمیت زیادی داشته باشه. چون که امکان نداره دانشگاهی به درخواست کننده ثبت نام در رشته ای، پذیرش با بورس بده، در حالی که فلان نمره زبون یا معدل تحصیلی یا رزومه ضعیف آکادمیک در اختیار داشته باشه. حتی اگه بتونین از رییس همون دانشگاه، پیشنهاد نامه تحصیلی دریافت کنین!

موردی که در بالا به اون گفته شد، بارها واسه خواهندگان تحصیل در بیرون مرز کشور پیش اومده که فلان دانشجوی، با رزومه ضعیف، اما با پیشنهاد اسمای تحصیلی اون چنانی،‌واسه دانشگاه های معتبر اپلای کرده و بدیش اینه نتونسته استادی رو واسه سرپرستی دوره تحصیلی خود تشویق کنه و در آخر واحد پذیرش دانشگاه (admission office) از دادن پذیرش بهش، حتی بدون بورس هم دوری کرده.

پیشنهاد نامه واسه دانشگاه های جور واجور فرق داره؟

چه شما واسه دانشگاه هایی که در فهرست ۱۰۰ دانشگاه برتر جهان قرار داره اپلای کنین چه واسه دانشگاه هایی متوسط، یه پیشنهاد نامه می تونه واسه همه کاربرد داشته باشه. اما همیشه پیشنهاد می شه که عنوان مشخصی واسه پیشنهاد نامه به وسیله پیشنهاد شونده قید شه تا حس بهتری به دانشگاه مقصد بده.

به دلیل اینکه پیشنهاد نامه، جنبه متقاعده کننده نداره و تنها یه بیانیه مشورتی واسه آشنایی کلی با شرایط علمی و فنی و تجربی دانشجوه، پس اگه یه پیشنهاد نامه به دانشگاه های جور واجور ارسال شه و در بالای اون:

To whom it may concern درج شه، نکته منفی نیس.

به همین منظور، به دانشجویان علاقه مند تحصیل در بیرون مرز کشور پیشنهاد می شه که اون وقتی که تلاش به جمع آوری خاص پیشنهاد اسمای تحصیلی از استادان و کارشناسان خاص رشته خود در داخل و بیرون مرز کشور دارن، ‌به انجام امور تحقیقاتی و مطالعاتی اختصاص بدن که اگه پیشنهاد نامه ای هم صادر می شه، با واقعیت هم خوانی بیش تری داشته باشه.

پیشنهاد نامه فرمت خاصی دارین؟

خیر! پیشنهاد نامه مثل رزومه و بیانیه هدف و پروپزال تحقیقاتی، هیچ فرمت و استاندارد مشخصی نداره و شما می تونین براساس نیازای علمی خود، رزومه و بیانیه هدف و پروپزال شایسته و براساس نیازای علمی و تکنیکی بدون غلط گرامری جفت و جور کنین و اونو به دانشگاه مقصد بفرستین. در جفت و جور اون، استاندارد خاصی وجود نداره.

تنها استانداردی که باید رعایت کنین، دوری از طولانی نویسی، دوری از اشکالات گرامری، دوری از رنگارنگ کردن رزومه و دوری از چند صفحه ای کردن اونا هستش.

همین عوامل در نوشتن و جفت و جور پیشنهاد نامه هم باید به وسیله پیشنهاد کننده رعایت شه.
در واقع پیشنهاد کننده شما، باید یا زبون انگلیسی خوبی داشته باشه یا متنی که قصد نوشتن ان رو داره قبلا ویراستاری شده و ایشون همون متن رو تایپ و امضا و در صورت نیاز مهر کنه.

معمولا پیشنهاد نامها به زبون انگلیسی جفت و جور می شه و اگه پیشنهاد نامه ای به زبون غیر انگلیسی داشتین که اهمیت بالا داره، اونو ترجمه رسمی بکنین. در ترجمه رسمی، اجباری واسه ممهور کردن به مهر وزارت امور خارجه و دادگستری نیس.
چون این سند حقوقی به حساب نمیاد.

چه پیشنهاد نامه ای بهتره؟

پیشنهاد نامه خوب یا بد نداریم. پیشنهاد نامه تنها یه بیانیه معرفی پیشنهاد شونده به وسیله پیشنهاد کننده بوده و معمولا در ۱ صفحه و چند پارگرافه. هر پیشنهاد کننده ای براساس سلیقه و نظر و ادبیات نوشتاری خود، توضیحاتی ارائه می کنه و شما رو واسه تحصیل در رشته ای خاص و مقطعی مشخص به دانشگاه مقصد معرفی می کنه.

اما نگفته پیداست که واسه تحصیل در دانشگاه ها، پیشنهاد نامه ای که از یه استاد دانشگاه یا یه فعال دانشگاهی که با شما آشناییت علمی داشته و بر کار و فعالیت شما تسلط اطلاعاتی داره، بسیار بهتر از پیشنهاد نامه یه همکار اداره یا رییس بخش در شرکت یا سازمانیه که مشغول به کار بوده یا هستین.

مثلا وقتی شما با یکی از استادان رشته خود یا یکی از مدیران شرکت صنعتی یا خدماتی که مشغول به کارین، مقاله، کتاب، پروژه، محصول یا خدماتی تخصصی ارائه می دید، وقتی اون استادان یا مدیران همکار، به شما پیشنهاد نامه میدن، این پیشنهاد نامه کاربردی تر از پیشنهاد نامه ایه که شما به واسطه اون که یه کورس رو با یه استاد در دانشگاه در مقطع قبلی گذرونده اید.

پس در پیشنهاد نامه، باید تلاش شه که از آدمایی دریافت شه که با شما فعالیتی علمی یا تجربی رو انجام داده و ماحصلی مطلوب و قابل استناد داشته باشه.

پیشنهاد نامه تحصیلی باید قابل راستی آزمایی باشه

همونجوریکه در مبحث رزومه نویسی هم گفته شد، رزومه تحصیلی باید reliable و validate باشه. یعنی اطلاعاتی که در اون ارائه می شه، توانایی استناد و اصطلاحا Verification  (راستی آزمایی) داشته باشه تا اگه دانشگاه خواست درباره صحت و سقم اطلاعات ادعا شده تحقیق بیشتر بکنه، این امکان جفت و جور باشه.

در پیشنهاد نامه هم تقریبا اینجور موضوعی صادقه. اطلاعاتی که در وصف شما به عنوان درخواست کننده تحصیل در بیرون مرز کشور ارائه می شه، نباید با واقعیت، فرق زیادی داشته باشه. این که شما دانشجوی کوشا، علاقمند به تحصیل با روحیه و علم خوب در تحقیق کیفی یا کمی (Qualitative/Quantitative) هستین، با این که شما رو متخصص فلان نرم افزار و تخصص معرفی کنه، تفاوتای زیادی داره.

اگه به موضوعی اشاره می شه در داخل پیشنهاد نامه، باید این احتمال رو بدین که دانشگاه با پیشنهاد کنننده مشورت کرده و اطلاعات تکمیلی رو درباره محتوای ارائه شده در اختیار بگیره یا از شما بخواد، مدارکی مربوط به تخصص و علم و تجربه خود نسبت به موضوعات ادعایی در پیشنهاد نامه ارائه کنین.

نبود توانایی در ارائه این موارد، در واقع به حذف پرونده تحصیلی شما ار دایره بررسی دانشگاه و در آخر، REJECT شدن شما در روند پذیرش می رسه. خیلی از دانشگاه های دنیا، اگه در ْروند پذیرش و تحصیل دانشجویی. متوجه فریبکاری و رفتاری مخالف با مرام و اصول و قوانین دانشگاه شن، ایشون رو در هر مرحله ای که باشه از ادامه تحصیل باز می دارن.

پس به این موضوع توجه کنین که با واقعیتای علمی و عملی خود، واسه تحصیل و بورس دست به کار شین و ان چه که هستین و دوست دارین باشین رو معرفی کنین و از غلو کردن دوری کنین که فرصت آفرین نیس.

هدف پیشنهاد اسمای تحصیلی چیه؟

پیشنهاد نامه همونجوریکه از اسمش پیداست، نامه ایی هست که فردی می نویسه و در ان، فردی رو به جایی معرفی می کنه.
می خواد واسه کار باشه یا تحصیل یا هر مورد دیگه. پیشنهاد نامه واسه خواهندگان تحصیل در بیرون مرز کشور به خاطر این مهمه که دانشگاه مقصد بدونه که دست کم ۲ نفر از استادان دانشگاه یا کارشناسانی که یه مدت با داوطلب در تعامل و رابطه بودن، داوطلب رو از نظر علمی و اخلاقی، واسه تحصیل در دانشگاه و رشته ایی بالاتر تایید و پیشنهاد می کنن.

از راه این پیشنهاد میشه که:

– داوطلب در مدت تحصیل و کار، با چه آدمایی در چه سطوح و چه زمینه هایی مشغول به همکاری و فعالیت بوده.

–  نقاط قوت و ضعف درخواست کننده تحصیل چیه.

– پیشنهاد کننده چه مدت با پیشنهاد شن در تعامل علمی بوده.

–  به چه دلیل این داوطلب واسه تحصیل در مقطعی در دانشگاه مقصد پیشنهاد می شه.

– به چه دلیل پیشنهاد شونده، یه دارایی خوب واسه دانشگاه مقصده؟

هدف یه پیشنهاد نامه باید در واقع این باشه که به دانشگاه مقصد بگه که شما به واسطه قابلیتای علمی و تجربی و توان مندیای خود، یه دارایی (ASSET)‌ مطلوب واسه منابع انسانی و رشد علمی دانشگاه مقصد هستین.

پیشنهاد نامها معمولا ۱ صفحه و متشگل از چند پاراگرافه که پیشنهاد کننده واسه پیشنهاد شونده نوشته و مهر و امضا می کنه.
پیشنهاد نامها معمولا از ساختار خاصی پیروی نمی کنه و معمولا به صورت پنهونی به وسیله پیشنهاد کننده به دانشگاه هدف فرستاده میشه، مگه این که دانشگاه هدف ساختار و روش ارسال خاصی رو در APPLICATION’S REQUIREMENTS ذکر کرده باشه که باید به اون توجه شه.

به هر حال تقریبا بیشتر دانشگاه‌ها و مراکز آموزش عالی، وقتی قصد دادن پذیرش به دانشجویان خارجی رو داشته باشن که در دانشگاه خودشون تحصیل نکرده‌ان، به عنوان یکی از مدارک لازم واسه بررسی شرایط پذیرش دانشجویان خارجی، موضوع پیشنهاد نامه رو مطرح می‌کنن.

چیجوری پیشنهاد نامه به دانشگاه مقصد ارسال شه؟

پیشنهاد نامه معمولا به وسیله پیشنهاد شونده به دانشگاه مقصد فرستاده میشه. مگه اینکه دانشگاه در این مورد اجباری ارائه نکرده باشه و هرکی بتونه به دانشگاه مقصد، پیشنهاد نامه رو بفرسته. پیشنهاد نامها باید ضمیمه مدارک تحصیلی داوطلبان شه و به واحد پذیرش دانشگاه ADMISSION DEPARTMENT یا GRADUATE DEPARTMENT  یا Undergraduate Department فرستاده میشه و مسئولان هماهنگی این واحدا، نسبت به بررسی پیشنهاد نامها و فرستادن اون به دانشکده مقصدی که اپلای کردین، اقدام می کنن.

البته، روش ارسال پیشنهاد نامها در دانشگاه های جور واجور فرق داره:

۱- خود ارسالی

در این روش، دانشگاه از شما می خواد، پیشنهاد نامها رو ضمیمه application کرده و به دانشگاه بفرستین. در این حالت، اجباری واسه ارسال پیشنهاد نامه به وسیله پیشنهاد کننده وجود نداره.

۲- ارسال مستقیم

در این حالت، دانشگاه از شما می خواد تا از پیشنهاد کننده بخواین که پیشنهاد نامه خود رو مهر و موم کرده و به نشانی دانشگاه مقصد با پست بفرسته. ارسال با پستت، بهتره که به صورت سفارشی باشه تا صحت دریافت نامه به وسیله دریافت کننده به صورت اینترنتی چک شه.
مثل ردگیری دیجیتالی دیگه مرسولات پستی.

۳- ارسال الکترونیکی

بعضی از دانشگاه ها به خصوص دانشگاه های آمریکای شمالی، از دانشجویان میخوان تا از پیشنهاد کننده درخواست شه تا متن کامل پیشنهاد نامه رو از راه فرم الکترونیکی خاصی که در اختیارش گذاشته می شه نوشته و سابمیت کنه.
در این حالت، معمولا پیشنهاد شونده، از محتوای متن پیشنهاد نامه باخبر نمی شه.

۴- ارسال با پست الکترونیک

در این جالت، دانشگاه از شما می خواد که از پیشنهاد کننده بخواین تا از راه نشانی پست الکترونیک خودش، متن پیشنهاد نامه رو به نشانی پست الکترونیک دانشگاه مقصد بفرسته. معمولا دانشگاه از شما می خواد تا به نشانی ای میل واحد پذیرش (admission department) بفرستین.

همونجوریکه مشاهده می کنین، روشای ۴ گانه اشاره شده حالا مورد استفاده دانشگاه های جور واجور جهان بوده و هر یک بنا به روش و سیستم پذیرش خود، نسبت به دریافت پیشنهاد نامه تحصیلی دانشجویان اقدام می کنن.

در واقع، روش دریافت پیشنهاد نامها در دانشگاه ها متفاوت بوده و این واسه شما الزامه که پیشنهاد نامها رو حتما براساس سیستم و روشی که دانشگاه از شما درخواست می کنه، بفرستین. چون که اتخاذ روشی غیر از راه اعلامی، موجب رد پرونده تحصیلی می شه.

پس ارزش نداره که شما، یه پرونده تحصیلی که شانس پذیرش و حتی بورس هم داره، بخاطر اشتباه در ارسال پیشنهاد نامه، به خطر انداخته و شانس قبولی اونو کم کنین. بعضی وقتا دیده شده که دانشجو، قادر یا علاقه به تغییر روش خود جهت ارسال پیشنهاد نامه تحصیلی به دانشگاه مقصد نداشته و همین امر، باعث شده در روند پذیرش رقابتی (competitive admission)، پرونده اون مردود شه.

همونجوریکه گفتیم، میشه پیشنهاد نامها رو یه جور رفرنس علمی واسه پرونده تحصیلی یه درخواست کننده تحصیل در دانشگاه به حساب آورد که باید توانایی استناد داشته باشه. یعنی اگه دانشگاه مقصد بخواد صحت مطالبی که پیشنهاد کننده درباره پیشنهاد شونده گفته رو راستی آزمایی  کنه، این کار ممکن باشه.

چند پیشنهاد نامه ضرورت داره؟

بیشتر دانشگاه های دنیا واسه پذیرش دانشجویان خود چه واسه پذیرش با بورس و چه بدون بورس، دست کم ۲ پیشنهاد نامه تحصیلی مستند رو از خواهندگان درخواست می کنن. بعضی وقتا ۳ مورد هم دیده شده.
به هر حال، شما به عنوان درخواست کننده تحصیل در دانشگاه های که رقابت بالا هست، باید ۳ مورد پیشنهاد نامه از استادان یا کارشناسانی که یه مدت با اونا مشغول به کار و فعالیت بودین، در اختیار داشته باشین.

حالا، بیشتر دانشگاه ها از راه سیستم آنلاین نسبت به دریافت مدارک خواهندگان و بررسی پرونده اونا جهت پذیرش اقدام می کنن و بخاطر این، اگه پیشنهاد اسمای تحصیلی شما در مهلت مقرر دریافت نشه یا موردقبول دانشگاه قرار نگیر یا به هر دلیل دیگه، پرونده شما در وضعیت incomplete میشه.

این وضعیت، در واقع موقعی اتفاق میفته که یک یا چند مورد در پرونده شما، دریافت یا مورد قبول واحد پذیرش پرونده های تحصیلی نیستش. پس به این موضوع دقت کنین که در زمان مقرر،‌با روش اعلامی دانشگاه مقصد،‌نسبت به ارسال و تکمیل پرونده تحصیلی دست به کار شین.

نبود تکمیل پرونده تحصیلی، شاید به از دست دادن فرصت پذیرش منتهی نشه، اما شانس شما رو واسه دریافت بورس یا کمک هزینه های تحصیلی کم می کنه.
چون که اولویت دانشگاه ها واسه دادن پذیرش و بورس، به دانشجویانیه که مدارک تحصیلی اونا قبل از deadline به دانشگاه فرستاده شده باشه.

 بعضی وقتا دیده شده که در بعضی موارد، صحت اطلاعات مطرح شده در متن پیشنهاد نامه از طرف دانشگاه مقصد چک شده و از پیشنهاد کننده استعلامات مربوطه اخذ شده.
پس، همیشه باید پیشنهاد کننده مواردی رو درباره پیشنهاد شن در پیشنهاد نامه ذکر کنه که مستند و دارای دلیل بوده و در صورت درخواست، سندی مبنی بر اثبات ادعا، قابل ارائه باشه.

بعضی دانشگاه ها ۱ پیشنهاد نامه نیاز دارن و بعضی تا ۳ پیشنهاد نامه از استادان دانشگاه یا آدمایی که با اونا در زمینه های جور واجور علمی و شغلی در تعامل بودین رو نیاز دارن. همونجوریکه ذکر شد، پیشنهاد نامها باید از راه منابع رسمی یا غیر رسمی معتبر صادر شده باشه و دریافت پیشنهاد نامه از والدین و دوستان و آشنایان و . . . که منبع علمی و شغلی مشخصی و رسمی ندارن، غیر قابل قبول هست و در صورت ارسال، مورد بررسی قرار نمی گیره و شانس شما واسه پذیرش شدیدا کم میشه.

پس، نگفته پیداست که اگه شما با چند تن از استادان قبل از روند پذیرش و اپلای، صحبت کنین، هم می تونین پیشنهاد اسمای بیشتر و رزروی در اختیار داشته باشین و هم،‌پیش زمینه فکری واسه انان جهت جواب گویی به پرسشای احتمالی دانشگاه مقصد درباره رزومه خودتون رو جفت و جور کنین.

چون که بعضی از استادان، به واسطه تعدد ارسال پیشنهاد نامه تحصیلی و تعدد دانشجویان، آمادگی ذهنی واسه جواب گویی به پرسشایی که درباره دانشجوی خاص خود به وسیله دانشگاه مقصد می شه رو ندارن و بخاطر این، واسه جلوگیری از این اشتباهات، لازمه که در زمان ارسال پیشنهاد نامه و سابمیت اون در دانشگاه مقصد،‌ رزومه شما در اختیار پیشنهاد کننده باشه.

حتی اگه دانشگاه مقصد از شما خواست که پیشنهاد نامها به صورت الکترونیکی سابمیت شن، باز از پیشنهاد کننده بخواین که چند نسخه از پیشنهاد نامه صادر رو پرینت گرفته و مهر و امضا کنه تا در صورت نیاز، در آینده بتونین از این مدارک واسه اپلای در دانشگاه های دیگه استفاده کنین.

نمونه یه پیشنهاد نامه

بعضی از استادان،‌کارشاناسان یا به طور کل آدمایی که می خوان شما رو به دانشگاه خاص جهت ادامه تحصیل پیشنهاد کنن، از شما درخواست می کنن تا template واسه این براشون آماده کنین. چون که نوشتن پیشنهاد نامه، کار سختیه و شاید همه مانند استادان دانشگاه، در این مورد توانایی لازم رو نداشته باشن.

سایتای بسیاری در اینترنت واسه نوشتن پیشنهاد نامه، اطلاعات خوبی ارائه میده که میشه به موارد زیر اشاره کرد:

۱- سایت فوربس

۲- سایت دانشگاه برکلی آمریکا

۳- سایت دانشگاه واشنگتن

۴- سایت دانشگاه میشیگان

۵- سایت دانشگاه پنسیلوانیا